Kara önlüklü çocuklarım
Ne zamandır yakmadı anam
Küflesini açıp kara tandırı
Gökdelenin çatısında
Kalbur asılı kaldı
En tatlısı sıcak bazlamanın
Ucundan kopardığımız andı
Unu, ufrayı, tahtayı
Fırıncı amca çaldı
Ne zamandır görmedim yıldızları
Koptu mu yoksa kuyrukları
Ne güzeldi oysa
Ürperdiğimiz cin masalları
Yıldızlar kayıp giderken
Onları da mı yanına aldı
Ne zamandır burnum sızlamadı
Koklamadım ucu yanık ot kokusunu
Tütsülemedim firik başağını
Avucuma alıp da kuvvetlice
Üflemedim sapını, samanını
Ne zamandır yakmadım gaz lambasını
Şişesi vitrinde hatıra kaldı
Yıllardır kesilmedi elektrik
Zapdetmedi şarkılar karanlığı
Zeki Müren radyoda
Tarihe miras kaldı
Ne zamandır yakmadım
Sınıfımda sobayı
Çamın çırası elime bulaşmadı
Rengarenk şimdi tırnaklarım
Kara önlüklü çocuklarım
Siyah beyaz fotoğraflarda kaldı
ö.k.
EmoticonEmoticon