Yunus'um Emre'm bir tanem,
Yunus'um Emre'm bir tanem,
Her sözün bir ders, her sözün bir dem.
Sen de çektin bu bağnaz alemden
Yazayımda dizelerini okusun cümle alem.
insan
Sırat kıldan incedir
Kılıçtan keskincedir
Varıp onun üstüne
Evler yapasım gelir
Altında atesler vardır
İçi nâr ile pürdür
Varıp o gölgelikte
Biraz yatasım gelir
öfkelenmeyin hocalar
Hatırınız hoş olsun
Varuban o cehennemde
Biraz yanasım gelir
Ben günahımca yanam
yagmur suyunda yunam
İki de kanat takınam
Biraz uçasım gelir
Sonra Cennet'e varam
Hak'kı Cennet'te görem
Hûri ile gılmanı
Bir bir koçasım gelir
Derviş Yunus bu sözü
Eğri büğrü söyleme
Seni sıygaya çeker
Bir Molla Kasım gelir
________
Yunus Emre der hoca
Gerekse bin var hacca
Hepisinden iyice
Bir gönüle girmektir
Yetmiş iki millete,
Bir göz ile bakmayan
Şer’in evliyasıysa
Hakikatta asidir
(Şer = şeriat)
Dört kitabın okudum, tahsil ettim bitirdim
Ne hacet kim, karayı ak üstüne yazarım
Dört kitabın manisi, bellidir bir elifte
Be soyletmeyin bana, ben bu yolda azarım
Yetmiş iki millete suçum budur hak dedim
Korku hiyanetedir ya ben niçin kızarım
Şeriat oğlanları niçin yol keser bana
Hakikat deryasında bahri oldum yüzerim.
Ben oruç namâz içün sarap içdüm esridim
Tesbih u seccâde içün dinledim çeşte kopuz.”
“Yunus’un bu sözünden sen mani anlarısan
Konya minâresini göresin bir çuvalduz.”.
EmoticonEmoticon